Wi-Fi to skrót od Wireless Fidelity. Jest to zestaw standardów komunikacji bezprzewodowej. Technologia ta umożliwia bezprzewodową transmisję danych w sieciach komputerowych. Jednym z głównych zastosowań Wi-Fi jest budowa lokalnych sieci komputerowych (LAN) wykorzystujących łączność radiową (WLAN). Urządzenia wyposażone w moduł Wi-Fi mogą łączyć się z sieciami bezprzewodowymi, co zapewnia im dostęp do Internetu oraz wymianę danych z innymi urządzeniami podłączonymi do tej samej sieci. Wi-Fi jest szeroko stosowanym standardem w domach, biurach, miejscach publicznych i innych środowiskach. W artykule tym omówię co oznaczają standardy Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac/ax/be.

Co oznaczają standardy Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac/ax/be

Dzięki standardom zapewniona jest kompatybilność pomiędzy rozmaitymi urządzeniami bezprzewodowymi. Jakość i szybkość transmisji danych w lokalnej sieci bezprzewodowej w dużej mierze zależy od używanego przez dany router standardu. Wybór odpowiedniego routera może w znaczącym stopniu poprawić szybkość bezprzewodowego Internetu. Z biegiem lat powstawały nowe standardy, które miały zapewnić lepszą transmisję danych. Oznaczenia jakie jak 802.11 a/b/g/n/ac/ax/be są po prostu obsługiwanymi standardami. Poniżej znajdziesz opis każdego z nich począwszy od najstarszego aż do najnowszego.

802.11

Jest to pierwszy standard sieci radiowej określany także jako 802.11 y. Został wdrożony w 1997 roku przez amerykańską organizację pozarządową, Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników IEEE (od ang. Institute of Electrical and Electronics Engineers). Niestety standard ten cechował się dość niską przepustowością. Pozwalał osiągnąć prędkość od 1 do 2 Mb/s. W pomieszczeniach zamkniętych maksymalny zasięg wynosił 20 m. Standard ten wykorzystywał podczerwień jako medium transmisyjne i wykorzystywał zakres częstotliwości na poziomie 2.4 GHz. Z powodu swoich ograniczeń, a także wprowadzenia technologii IrDA, 802.11 nie trafił do powszechnego użytku.

802.11 b

Jest to następca 802.11. Został wprowadzony w 1998 roku. Zapewnia on dużo większą przepustowość maksymalną wynoszącą 11 Mb/s. Zwiększył się również zasięg – w pomieszczeniu zamkniętym do około 47 m i do 98 m na otwartej przestrzeni. Oczywiście zastosowanie anten kierunkowych pozwala na znaczne zwiększenie tych wartości, nawet do 40 km. Podczas przeprowadzania testów z antenami kierunkowymi udało się osiągnąć zasięg wynoszący nawet 120 km.

Standard 802.11 b podzielony jest na 14 kanałów o szerokości 22 MHz. W Polsce dopuszczone jest korzystanie z 13 kanałów. Większość kanałów nachodzi na siebie nawzajem. Tylko trzy kanały nie pokrywają się. W odróżnieniu od poprzednika, 802.11 b ma wdrożony algorytm, który usuwa zakłócenia pochodzące od nadajników, a także od przeszkód takich jak betonowe ściany lub metalowe konstrukcje.

802.11 a

W 1999 roku wprowadzono kolejny standard. Znacząco zwiększono przepustowość do 54 Mb/s. Jednak urządzenia działające w oparciu o 802.11 b najlepiej działają przy prędkości 20 Mb/s.

Standard ten jako pierwszy wykorzystuje częstotliwość 5 GHz. Ponadto obsługuje 12 niezachodzących na siebie kanałów. Osiem z nich przeznaczonych jest do pracy w budynkach, a cztery do pracy pomiędzy dwoma punktami dostępowymi. Standard ten, w przeciwieństwie do poprzednika nie był masowo wykorzystywany. Główną tego przyczyną był problem z zasięgiem i bardzo duży pobór mocy. Jednak warto zwrócić uwagę na fakt, że obecnie produkowane urządzenia pozwalają na pracę w obu standardach: 802.11 b oraz 802.11 a. Niektóre z nich pozwalają na prace w obu standardach równocześnie.

802.11 g

Kolejny standard wprowadzono w 2003 roku. Określa się go mianem WiFi 3. Podobnie do standardu 802.11 b, nowszy 802.11 g pracuje tylko w częstotliwości 2,4 GHz. Jednak zapewnia większą przepustowość wynoszącą 54 Mb/s. Standard 802.11 g jest zgodny ze starszym standardem 802.11 b. Jednak decydując się na pracę na starszym urządzeniu osiągamy mniejszą prędkość wynoszącą 11 Mb/s.

Standard obsługuje 14 kanałów, z których tylko 3 się pokrywają. Zasięg wynosi do 50 m w pomieszczeniach zamkniętych i 100 m na otwartej przestrzeni.

802.11  n

Pracę nad tym standardem ogłoszono w 2004 r. Natomiast standard 802.11 n zatwierdzono w 2009 r.  Standard ten jako pierwszy obejmuje rozległe sieci bezprzewodowe. Zasięg może wynosić wiele kilometrów. Teoretycznie obsługiwane są prędkości rzędu 600 Mb/s. Jednak w praktyce obsługiwana przepustowość wynosi 150 Mb/s przy paśmie o szerokości 40 MHz.

Połączenia działające w standardzie 802.11 n mogą korzystać z technologii Multiple Input Multiple Output (MIMO). Polega to na wykorzystaniu wielu anten do nadawania i odbioru sygnału. Sygnał jest dzielony na kilka strumieni. Następnie jest nadawany z kilku źródeł i odbierany przez kilka odbiorników. Dzięki temu wielu użytkowników może komfortowo korzystać jednocześnie z tej samej sieci.

Standard 802.11 n obsługuje częstotliwość 2.4 GHz oraz 5 GHz.

802.11 ac

Kolejny standard określa się mianem WiFi 5. Zatwierdzono go w 2014 r. Standard 802.11 ac charakteryzuje się znacznie większą przepustowością, która wynosi do 7 Gb/s przy wykorzystaniu ośmiu strumieni oraz częstotliwości 160 MHz. Dla jednej stacji maksymalna przepustowość wynosi 500 Mbit/s. Urządzenia, które działają w oparciu o ten standard pracują na częstotliwości 5 GHz.

Standard 802.11 ac obsługuje technologię MU-MIM. Do transmisji wykorzystuje się jednocześnie wiele nadajników oraz odbiorników, które znajdują się w punkcie dostępowym. Dzięki temu możliwe jest zwiększenie przepustowości sieci.

Standard 802.11 ac tak jak jego poprzednik obsługuje rozległe sieci bezprzewodowe.

802.11 ax

Standard ten wprowadzono w 2019 roku. Określa się go mianem WiFi 6. Zapewnia prędkość do 10 GB/s. Jednak w praktyce możliwe jest osiągnięcie przepustowości 600 Mb/s. W przeciwieństwie do poprzednika obsługuje dwie częstotliwości: 2.4 GHz oraz 5 GHz. Nowy standard obsługuje technologię OFDMA. Dzięki temu możliwe jest korzystanie z sieci przez wielu użytkowników na raz przy zachowaniu wysokiej wydajności. Standard ten również obsługuje rozległe sieci bezprzewodowe.

802.11 be

Jest to obecnie najnowszy standard Wi-Fi. Określa się go mianem Wi-Fi 7. Maksymalna przepustowość danych wynosi 46 GB/s. Osbsługiwane są trzy pasma częstostliwości 2,4 GHz, 5 GHz oraz 6 GHz. Technologia MU-MIMO (Multi-User Multiple-Input Multiple-Output) zapewnia wielu użytkownikom jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych.

W poprzednich standardach transmisja była ograniczona do jednego pasma 2,4 GHz lub 5 GHz. Dostępna w standardzie 802.11 be technologia Multi-Link Operation (MLO) pozwala na obsługę połączenia na kilku pasmach jednocześnie. Dzięki temu znacząco zwiększa się szybkość transmisji.

Standard Wi-Fi 7 zwiększył szerokość kanałów do 320 MHz, zwiększając przy tym wydajność transmisji danych.